ชีวิตเด็กนอก

LinZ

พอดีไปอ่านเจออะไรขำมาในเว็บ Pantip เลยเอามาแชร์ให้เพื่อนๆได้อ่านกัน

***************************

พี่น้องคนใดที่มีโอกาสได้ไปเรียนเมืองนอก คงเคยมีเรื่องฮาๆติดตัวมาบ้างไม่มากก็น้อย ผมเองก็มีหลายเรื่อง แม้ว่ามันจะนานหลายปีมากๆแล้ว แต่ก็ยังจำได้จนทุกวันนี้ พอดีอยู่ๆก็นึกถึงเลยอยากเอามาเล่าให้ฟังบ้าง เผื่อสามารถสร้างรอยยิ้มเล็กๆในสถานะการณ์ที่มีความขัดแย้งในหลายๆเรื่องของประเทศเรา

ครั้งนึงผมไปซื้อชุดและอุปกรณ์การเล่นสโนว์บอร์ดครับ ไปกับเพื่อนสนิท 4-5 คน เป็นเกาหลีกับญี่ปุ่นครับ ผมซื้อทุกอย่างเลย เสื้อ กางเกง ถุงมือ หมวก กระดานสโนว์บอร์ด แท่นวางเท้า รองเท้า แล้วมีอะไรอีกล่ะ... ประมาณนี้น่ะ คือซื้อหมดเลย แล้วเรื่องมาเกิดเอาตอนจ่ายเงินนี่แหล่ะครับ

เนื้อเรื่องจำได้เกือบเป๊ะครับ  สนทนาภาษาอังกฤษสำเนียงกระแดะ 80% แบบว่ามั่นใจในความเป็นเด็กนอกครับ

เด็กนอก:    ทั้งหมดเท่าไหร่ครับ
ฝรั่ง:           xxxx เหรียญ

เด็กนอก:    มีลดราคาหรือเปล่า
ฝรั่ง:           มี แต่ต้องซื้อครบ 2500

หันไปปรึกษาเพื่อนประมาณ 30 วิ แล้วก็หันไปตอบว่า

เด็กนอก:    ไม่รู้จะเอาอะไรแล้วงั้น ไม่ต้องลดก็ได้
ฝรั่ง:           (กดเครื่องคิดเลข ตุ๊ดๆๆๆๆ) ขาดอีกประมาณ 90 เอง ถ้าถึง 2500 ลด 25% น่ะ

เด็กนอก:    ผมซื้อครบหมดแล้ว เสื้อผ้าทั่วไปก็ไม่อยากได้ คุณมีอะไรแนะนำหรือเปล่า
ฝรั่ง:           (เค้ามองของของผมแล้วก็ตรวจดู...) หันมองยิ้มๆ แล้วถามว่า “ดู ยู นี๊ด ก๊อกเกิ้ลส์?”

เด็กนอก:    ผมก็งงๆเลยครับ ถามว่า “อะไรน่ะ”
ฝรั่ง:           “ก๊อกเกิ้ลส์”  “ดู ยู แฮฟ ก๊อกเกิ้ลส์?”

ผมหันไปถามเพื่อนๆ ประมาณว่า พวกมี “ก็อกเกิ้ลส์” กันมั้ย ทุกคนก็บอกว่ามี ผมยิ้มแบบมั่นใจแล้วให้ไปบอกว่า....

เด็กนอก:    ผมไม่มี “ก็อกเกิ้ลส์” หรอก แต่ผมไม่ต้องการมัน (I don’t need it เสียงกระแดะๆหน่อยน่ะ)
ฝรั่ง:          “?????” ทำไมล่ะ คุณต้องใช้น่ะ

ผมหันไปยิ้มกับเพื่อนๆ แล้วนึกในใจว่า พวกใช้ “ก็อกเกิ้ลส์” กันเนี่ยน่ะ สงสัยพวกนี้ไม่รู้ว่าคนไทย ใจเด็กนอกอย่างผมใช้อะไร ผมก็ตอบฝรั่งอย่างมั่นใจว่า....

เด็กนอก:    ผมไม่ต้องใช้ “ก็อกเกิ๊ลส์” เพราะผมมี “HOTMAIL”
ฝรั่ง:           ??????????????????
เพื่อนเกาหลี:     ????????????????
เพื่อนญี่ปุ่น:    ?????????????????

คือเรื่องหลังจากนี้เนี่ย ผมบอกได้แค่ว่า มีเสียงหัวเราะลั่น ดังสนั่น จนหูผมแทบแตก มีมนุษย์เกาหลีเพศชาย ลงไปนั่งตัวงอกับพื้น 1 คน  มีมนุษย์เกาหลีเพศหญิง ยืนเอามือนึงปิดปากกับอีกมือเช็ดน้ำตา ส่วนมนุษย์ชาติปลาดิบ หันไปทำหน้าเหมือนหายใจไม่ทันกัน 3 คน แต่ยังเหลือบตามามองผม

และบุคคลผิวขาว ผมทอง หน้าตาดี ที่คุยกับผมนั้น หัวเราะแบบน้อยๆหน่อย แต่น้ำตายังไหลอยู่ ชี้นิ้วไปที่ตู้โชว์บนโต็ะที่กั้นระหว่างผมกับเค้า ผมมองไปเห็น แว่นขนาดใหญ่หลายอันเรียงกันอยู่ พร้อมป้ายบอกราคา Goggles SALE, Goggles New Model.....

**** อันนี้เป็นความคิดในใจน่ะครับ.........ใครจะไปรู้ว่ะ ว่า “ก็อกเกิ้ลส์” ของ_ึงคือแว่นตา กรูก็รู้แต่ “ซันกลาส” กรูก็เข้าใจว่า_ึงถามกรูว่า ใช้เมล์ของ Google มั้ย หันไปถามเพื่อนกรูก็ใช้แต่ Gmail พอดีกรูมีแต่ Hotmail อ่ะ กรูผิดด้วยหรือ.........อ๊ากกกกกกกกกก

เหตุการณหลังจากนี้ไม่อยากบรรยายครับ เอาเป็นว่าผมอยากเอาสโนว์บอร์ดฟาดหัวกระบาลตัวเองซัก 10 ที อ่ะน่ะ

นี่ก็คือหนึ่งในหลายๆ เรื่องแห่งความบ้านนอกของผมอ่ะน่ะ


เครดิตเรื่องจาก : หมาน้อย 8gigจากเว็บ Pantip ค่ะ ^ ^

LinZ

ชีวิตเด็กนอก 2

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว เหตุเกิดเมื่อเด็กนอก (แต่ภาษาอังกฤษระดับ ป5.) อย่างผมเดินไปซื้อโทรศัพท์มือถือ ณ ห้างแห่งหนึ่งในต่างประเทศหลังจากที่มาถึงได้เพียง 2 วัน  เด็กนักเรียนต่างชาตินั้นไม่สามารถซื้อแพ็คเกจโทรศัพท์แบบรายเดือนได้ จึงต้องหาแบบเติมเงิน แฟมมิลี่เค้าก็พาผมมาส่งที่ห้างแห่งหนึ่ง จำได้ว่ายี่ห้อ Fido เมื่อหาบูท Fido เจอผมจึงเดินตรงเข้าไปทันที
ที่ประเทศนี้โทรศัพท์ใหม่สุดในขณะนั้นเป็น โนเกียรุ่นผีเสื้อ (ประมาณ 10 ปีที่แล้วมั้งซึ่งอยู่เมืองไทยผมใช้รุ่นใหม่กว่านี้อีก) เลยรู้สึกว่าหรือว่าที่นี่มันโบราณเรื่องเทคโนโลยีว่ะ แต่เคยได้ยินว่าฝรั่งไม่ได้บ้าเห่อเหมือนเมืองไทย เค้าเน้นใช้งานจริงๆ ไม่ได้แฟชั่นสิ้นเปลืองเหมือนคนไทย ซึ่งผมยอมรับว่าสมัยนั้นผมก็สิ้นเปลือง ใช้เงินไม่เป็นจริงๆครับ (ถ้าผมมีลูกแบบตัวเอง ผมคงตบ ยิ้ม กระบาลแยกไปตั้งนานแล้ว)

เด็กนอก:   ผมอยากได้โทรศัพท์ 1 เครื่อง พร้อมเบอร์ด้วย
ฝรั่ง:   คุณต้องการยี่ห้ออะไร

เด็กนอก:   มี Nokia หรือเปล่า
ฝรั่ง:    ”มีครับ แล้วก็ขอพาสปอร์ตด้วยครับ” เค้าหยิบรุ่นโนเกียผีเสื้อ หน้าจอสีฟ้ามาให้ดู เพราะมันใหม่ล่าสุดของเค้า

เด็กนอก:   ถ้าผมมีแต่วีซ่านักเรียนน่ะครับ ถ้าผมจะใช้เบอร์แบบจ่ายเป็นเดือนๆได้หรือเปล่า   ** ผมพูดประมาณว่า Can i have number and pay by month to month (ไม่ใช่ mouth to mouth น่ะครับ)
ฝรั่ง:   ไม่ได้ครับ

เด็กนอก:   งั้นคุณมีแบบ สแครช การ์ด หรือเปล่า (คือว่า ผมไม่รู้ว่าบัตรเติมเงินนั้น เค้าเรียกว่าอะไร รู้แต่ว่า scratch แปลว่า เกา หรือ ขูด ก็เลยเหมาว่ามันคือ scratch card)
ฝรั่ง:   ??????

ฝรั่งทำหน้างงๆ ถามว่าคืออะไร ผมเลยทำท่าให้ดู โดยหยิบบัตรนักศึกษาขึ้นมาแล้วพลิกด้านหลังแล้วทำท่าเอาเล็บขูดๆ ด้านหลัง

เด็กนอก:   บัตรแบบนี้ คุณมีหรือเปล่า (สงสัยว่ากรูออกสำเนียงไม่ชัดหรือเปล่าว่ะเนี่ย แต่ไม่กล้าพูดซ้ำเพราะก็ไม่รู้ว่าจริงๆเรียกว่าบัตรอะไร)
ฝรั่ง:   ทำหน้าหายงง แล้วยิ้มๆ บอกว่า “โอว..ผมรู้แล้ว” พร้อมกับก้มลงไปหยิบบัตรกระดาษสีขาวขนาดนามบัตรทั่วไปมาให้ใบนึง แล้วบอกต่อว่า “อันนี้สำหรับคุณ พรีเพด การ์ด”

เด็กนอก:   ผมก็มองดูแต่รู้สึกว่าไม่ใช่อ่ะ เลยถามว่า “ดู ยู แฮฟ วัน ทู คอล?” (สำเนียงแบบว่าอยู่เมืองนอกมานานอ่ะ)
ฝรั่ง:   !!!!!…..  ทำหน้างง แล้วถามว่า “อะไรคือ วัน ทู คอล?”

เด็กนอก:   ผมก็ทำหน้าเซ็งๆ ประมาณว่า ไม่รู้จัก วันทูคอล หรือนี่ โอว…พระเจ้า  เลยพูดช้าๆว่า “วัน ทู คอล การ์ด ฟอร์ม เอ ไอ เอส….คุณไม่มีหรือ”
ฝรั่ง:   ?????   เค้ายังทำหน้างงอีก แล้วถามอีกว่า “อะไรคือ วัน ทู คอล?”

อันต่อมานี่ล่ะเป็นประเด็นเลย……ผมเลยบอกว่า

เด็กนอก:   “โอเค…งั้น   Do you have HAPPY?”
ฝรั่ง:   อะไรน่ะ Happy คุณหมายความว่ายังไง แล้วพี่ท่านก็ยิ้มๆ และยังบอกต่อว่า “Yes, I have happy time, happy job and happy life”

ผมนึกในใจว่า อ่ะ..กวนตีนกรูล่ะ นี่ถามดีๆน่ะเห็นกกรูเป็นเอเชียเลยจะกวนตีนเหรอ อย่าบอกน่ะว่าแม้แต่ บัตรแฮปปี้ ของดีแทคก็ไม่รู้จักอ่ะ

เด็กนอก:   ไม่ใช่ ไม่ใช่….ผมหมายถึง แฮปปี้ การ์ด อ่ะ มีไหม
ฝรั่ง:   มันเริ่มหัวเราะแล้ว พร้อมกับหยิบบัตรมาวางหน้าผมแล้วพูดช้าๆ ว่า “บัตรนี้เรียกว่า พรีเพด การ์ด ใช้แบบที่คุณต้องการ พอเงินหมดคุณก็หาซื้อได้ตามร้านค้าทั่วไป”

ผมเริ่มเข้าใจสถานะตัวเองละครับตอนนี้……แต่ยังทำเป็นชิวๆ แบบว่ากรูไม่อายอ่ะ…

เด็กนอก:  โอเค โอเค คุณมีแต่ พรี เพด การ์ด ก็โอเค… ไม่เป็นไรถ้าคุณไม่มี วัน ทู คอล กับ แฮปปี้
ฝรั่ง:   งั้น ไม่ต้องใช้พาสปอร์ตก็ได้เพราะเป็น พรีเพด การ์ด เงินสด หรือ เครดิตการ์ด?

เด็กนอก:  เดบิตได้หรือเปล่า
ฝรั่ง:   ได้..ไม่มีปัญหา

ขณะคิดเงินมันก็พึมพำๆ วัน ทู คอลๆ แฮปปี้ๆ แล้วก็อมยิ้ม ผมก็เริ่มเจื่อนล่ะ ยิ้ม อายยิ้ม ยิ้มปล่อยไก่ไปเป็นเล้าเลย ทำไงดีว่ะ จะแก้ตัวก็ใช่ที่ เลยตามเลยแล้วกัน ทำเนียนไปก็ได้ว่ะ ขณะที่เค้ากำลังใส่ถุงก็พูดขึ้นมาว่า

ฝรั่ง:    คุณเป็นนักเรียนเหรอ (พร้อมกับยื่นถุงให้ผม)
เด็กนอก:    แต้งกิ้ว……ใช่ครับ พึ่งมาได้ 2 วัน

ขณะกำลังจะเดินไปมันถามขึ้นมาว่า….

ฝรั่ง:    มาจากที่ไหนอ่ะ
เด็กนอก:    (ด้วยสมองอันเฉียบแหลมของผม ผมก็เลยตอบมันไปว่า…)     I come from Taiwan…!!!!
…..จบข่าว…..


เครดิตเรื่องจาก : หมาน้อย 8gigจากเว็บ Pantip ค่ะ ^ ^

shizuei

อ่านจนจบสนุกมากๆเลยค่ะ

sweetymilk

ฮามากกกกกกกกกกกก

Memiieonly

ชอบมากคะ ฮ่าาาา